Jak leczyć łojotokowe zapalenie skóry? (ŁZS)
Łojotokowe zapalenie skóry to choroba, która wymaga diagnozy i doboru odpowiedniego leczenia. Często bywa mylona z łuszczycą czy atopowym zapaleniem skóry, jednak jej objawy są nieco inne i potrzebują innej pielęgnacji. Dowiedz się, jak możesz leczyć łojotokowe zapalenie skóry.
ŁZS czyli łojotokowe zapalenie skóry lub wyprysk atopowy to podobnie jak łuszczyca, przewlekła, nawracająca choroba skóry. Powoduje ją stan zapalny skóry, który prowadzi do tego, że nadmiernie się ona złuszcza. Zapalenie łojotokowe skóry to przypadłość towarzysząca osobom z nadmiernie pracującymi gruczołami łojowymi.
Przyczyny ŁZS
Różne są teorie dotyczące występowania łojotokowego zapalenia skóry. Według części specjalistów ŁZS powstaje z powodu nieprawidłowego funkcjonowania gruczołów łojowych, które produkują łój o nieodpowiednim składzie. Inni twierdzą, że na powstawanie choroby mają wpływ zaburzenia funkcjonowania układu odpornościowego. Niektóre choroby wzmagają możliwość wystąpienia ŁZS. Są to przede wszystkim schorzenia neurologiczne, zaburzenia psychiczne, alkoholizm czy zarażenie wirusem HIV. Według wielu lekarzy czynnikiem powodującym łojotokowe zapalenie skóry głowy i innych części ciała jest nadmierna kolonizacja drożdżaków Malassezia spp.
Za rozwój choroby odpowiedzialna może być niedostateczna higiena osobista, nieodpowiednia dieta, zanieczyszczenia środowiska, brak ekspozycji na słońce, stres czy zaburzenia hormonalne.
Jak wygląda skóra dotknięta ŁZS?
Wyprysk atopowy charakteryzuje delikatny rumień na skórze i najczęściej silne złuszczanie naskórka. Tym, co między innymi odróżnia łojotokowe zapalenie skóry od łuszczycy, jest to, że w przypadku ŁZS łuski są tłuste i żółte. Nieraz dochodzi także do pojawiania się strupów.
Zmiany łojotokowe pojawiają się najczęściej w obszarze owłosionej skóry głowy, a następnie przechodzą znajdującą się w pobliżu skórę nieowłosioną. Włosy osoby chorej mogą być splątane i zbite. Łojotok może dotyczyć także okolic brwi, obszarów za uszami, fałd nosowo-wargowych, skóry wzdłuż kręgosłupa i okolic mostka. Schorzenie może doprowadzić też do zapalenia brzegów powiek. Nasilone zmiany łojotokowe mogą prowadzić do powstawania rozpadlin i przeczosów.
Leczenie ŁZS
Leczenie łojotokowego zapalenia skóry powinno zacząć się od diagnozy. Najlepsze rozpoznanie schorzenia wykona dermatolog, który będzie w stanie odróżnić ŁZS od egzemy czy łuszczycy. Na podstawie objawów u pacjenta, lekarz dobierze leczenie. Należy jednak nastawić się na to, że choroba nie zniknie raz na zawsze podczas stosowania kuracji. Łojotokowe zapalenie skóry to schorzenie, którego nie da się do końca wyleczyć, przy regularnym stosowaniu się do założeń kuracji, można zauważyć znaczną poprawę lub nawet całkowite wyciszenie zmian skórnych. Trzeba jednak pamiętać, że przerwanie leczenia doprowadzi do powrotu choroby.
Jednym z bardziej skutecznych i dających szybkie efekty sposobów na leczenie ŁZS jest stosowanie leków sterydowych. Wadą takiego rozwiązania jest to, że kuracji nie można stosować bez przerwy, więc nawrót choroby następuje zawsze po odstawieniu. Drugim minusem takiego rozwiązania są skutki uboczne stosowania sterydowych maści. Nie wolno ich stosować także w obszarze twarzy.
Bezpieczną metodą leczenia łojotokowego zapalenia skóry jest stosowanie balsamów i maści wytworzonych na bazie sprawdzonych ziół. Chociaż przynoszą rezultaty dopiero po jakimś czasie, to zdecydowanie warto z nich skorzystać, ponieważ mogą być używane bez robienia przerw i bez skutków ubocznych. Przykładem takiego produktu jest balsam Psorisoft.
Wsparciem w leczeniu choroby będzie przede wszystkim odpowiednia higiena ciała. Do mycia warto używać delikatnych produktów, które nie podrażnią dodatkowo skóry. Jeśli łojotok dotyczy również głowy, dobrze jest wybrać szampon na łojotok, który oczyści i odżywi skórę.
Jeśli naszym problemem jest łojotokowe zapalenie skóry dieta to kolejny obszar, który na nie wpływa. Żeby zmniejszyć objawy choroby, należy zadbać o wyeliminowanie z jadłospisu cukru, alkoholu, ostrych przypraw i przetworzonej żywności, ponieważ mogą one nasilać łojotok.